ในชีวิตคนเราคงต้องมีใครเคยพบว่าเมื่อเราจะทำอะไรแล้วไม่ได้มีการวางแผนหรือมองการณ์ไกล
เอาไว้ และพอถึงเวลาก็เลยรับมือไม่ได้ แต่มันก็มีอีกแหละว่าทั้งที่ตั้งใและวางแผนเอาไว้ซะดิบดีมันก็ต้อง
มีอะไรมาทำให้พังไม่เป็นท่า ทั้งที่อุตส่าห์ลงทุนอะไรไปมากมายก็ยังไม่วายอีก บางครั้งมันก็ทำให้เราท้อ
แต่ก็ต้องบอกกับตัวเองต่อไปว่าสู้ๆ ทั้งที่บางครั้งเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าอนาคตข้างหน้าเรามันจะเป็น
อย่างไรหรือจะเกิดอะไรขึ้น คาดเดาไม่ได้เลย โดยช่วงวิกฤติโควิด 19 นี้ ซึ่งเป็นเหมือนกันทั่วโลก ซึ่ง
ไม่ใช่เหตุกระทบที่เกิดขึ้นในวงเล็กๆ หรือช่วงสั้นๆ แต่มันเป็นเหตุที่ต้องเผชิญเหมือนๆกันทุกคน ทำให้
ความหวังในการฟื้นตัวช่างยากเย็นเหลือเกิน ทำให้มีความรู้สึกเหมือนเดินอยู่บนทางแยกที่ไม่มีจุดหมาย
ว่าจะเดินไปทางเส้นไหนดี คงได้แต่วัดดวงเอาคิดซะว่าอย่างน้อยเราก็มีเพื่อนร่วมทางอีกมากมาย......
