วันนี้เอา fw: เมล์ เก่าๆซึ้งๆมาฝากใหนๆก็ยังอยู่ในช่วงเดือนของวันพ่อ แ่ต่จริงแล้วมันก็วันพ่อทุกๆวันแหละเนอะ เพื่อนๆว่าไม๊
"ชายแก่" เลยวัย 70 คนหนึ่ง คุยกับ "ลูกชาย" ที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงานย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
ชายแก่ : แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก ? พ่อเห็นลาง ๆ
แจ๊ค : อ๋อ "วัว" หน่ะพ่อ
เวลาผ่านไป 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?
แจ๊ค : "วัวตัวเดิม" นั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรอีกล่ะลูก ?
แจ๊ค : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัว...พ่อ ! วัว !! วัวตัวเดิม ที่เพิ่งถามนั่นแหละ
เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?
แจ๊ค : (เริ่มทนไม่ไหว)
เอ๊ะ !! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่ได้ ผมจะบอกครั้งสุดท้าย แล้วนะว่า... วัว !!
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรน่ะลูก ?
แจ๊ค : โอ๊ย... พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยกันไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว
แล้ว "แจ๊ค" ก็ผละจาก "พ่อ" ไปอย่าง "อารมณ์เสีย" เป็นที่สุด
***********************************************
เวลาผ่านไป...... จวบจนตอนเย็นได้เวลาอาหารค่ำ
เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง ณ ที่นั่น เขาได้พบ "ชายแก่" นั่งเหม่อลอย
ข้าง ๆ มีไดอารี่เก่า ๆ เล่มหนึ่ง ที่ "เพิ่งเขียน" บันทึก ใน "วันนี้ " เสร็จ "แจ๊ค" ถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า.......
ครั้งหนึ่ง.... เมื่อ 40 กว่าปีก่อนมาแล้ว เรามี "ลูกชาย" คนหนึ่ง ที่ "เรารักมากที่สุด" เราตั้งชื่อเค้าเองว่า... "แจ๊ค"
ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง เราพาแจ๊คออกไปเดินเล่น ตอนนั้นแจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา...
"แจ๊ค" ถามเราว่า "พ่อ" นั่นอะไร...
"วัว" ไง "ลูก" เราตอบ
เวลาผ่านไป อีกไม่ถึงนาที
"แจ๊ค" ก็ถามคำถามเดิมเราอีก
"เรา" ก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง เราไม่เคยเบื่อหน่ายเลย ที่จะตอบคำถามเดิม ๆ เหล่านั้น เรากลับรู้สึก "ดีใจ" อย่างที่สุด ที่ "ลูก" สนใจเรา อย่างไม่เบื่อหน่าย
แต่....ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถาม"คำถามเดียวกัน"
หากแต่ว่า "เรา" เป็นฝ่ายถาม "แจ๊ค" เป็นฝ่ายตอบ " เพียง 5 ครั้งเท่านั้น "
"ลูก" ก็ ตวาดเสียงดัง ใส่ "เรา" "หาว่า เราเลอะเลือน...รังเกียจ แม้แต่จะคุยกับเราต่อไป . . ."
เมื่ออ่านจบ...
"แจ๊ค" รู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ
"พ่อ" ... เลี้ยงเขามาอย่างดี
แต่... วันนี้ สิ่งที่เขาทำให้ท่านคือ.....
''การตวาดเสียงดัง''....."ไม่พูดด้วย"..... แล้วก็...... "เดินหนีไป".....
เขาตระหนักว่า... เขาได้ทำ "สิ่งผิดพลาด" ซึ่งเขาเองแทบไม่รู้ตัว
แล้วคุณล่ะ...
วันนี้ ...คุณ "ได้ทำอะไรดี ๆ" ให้ "ท่านเหล่านั้น" หรือยัง ?
